قدیمی ترین نهشته های منطقه مربوط به دوران پرکامبرین می باشد.تشکیلات دوران اول زمین شناسی گسترش زیادی در منطقه ندارد.دردوره ی ژوراسیک رسوبگذاری نسبتا"وسیعی در منطقه صورت گرفته است وبیشتربن رسوبات گل سفید _آهک وماسه ومارن مربوط به دوران کرتاسه است.رسوبات دوران چهارم گستردگی بسیاروسیعی درمنطقه دارندواکثرا"به صورت آبرفتها_فرورفتگیهای بین ارتفاعات را پرکرده اند.آبرفتهای دشت نیزازتخریب تشکیلات قدیمی بوجودآمده اند.وضخامتشان ازچندمترتا150مترتفاوت دارند.

 

 خاکهای خشوئیه _چمرود:

اغلب خاکهای این منطقه رسوبی و بوسیله زاینده رود باسیلابهای کوهستانی برجای مانده وجودانهاروجریانات سطحی متعدد دیگرباعث حمل موادرسوبی ریز و سنگین شدن بافت خاک شده است(رسی وشنی). خاکهایی که آبیاری نشده اند دارای بافت سبکتری هستند.ولی وسعت آنهاکم است.
شیب اراضی3تا5درصداست.روستائیان زمین را درفاصله پای کوههاتاساحل رودخانه تراس بندی کردن وبه زیرکشت برده اند.خاک زمین هایی که سیل گیر ویاکم عمق است نامرغوب است ودرآنها بوته های چراگاهی می رویدویایه صورت بایر است.بااینحال دوعامل دخالت انسان وتغییر متعدد مسیر رودخانه(درگذشته)باعث نامرتبی طبقات خاک وقرارگیری شن.سیلت ورس شده است.

به طورکلی بافت خاک درمجاورت رودخانه ودامنه کوه به علت وجود سنگریزه وشن سبک تربوده وازنفوذپذیری بالاتری برخورداراست.عمق خاک نیزکم واز25تا50سانتیمتراست.درمنطقه چندین نوع خاک شامل خاکهای واریزه ای(colluviall)خاکهای بیابانی(Desert Bown)خاکهای شور(salin)خاکهای آهکی(calcial)خاکهای آبرفتی قدیم و جدیدشناسایی شده اند.

مطلب ارسالی از :  ۰۰۱ (با کمال تشکر )